Nysydd stakk, nystrøken skjorte og nypussa sølv. Nasjonaldagen er i boks. For Iben.
Eg hadde håpa at bunaden eg sydde for to år sidan fortsatt passa, men måtte innsjå at det ikkje var tilfelle. Lovleg seint (for to veker sidan) sette eg derfor i gong med å sy ein ny. Mønsteret er sjølvteikna, og bunaden rein fantasi, men med tydeleg nasjonalromantisk inspirasjon.
Stakken er i mørkeblå vadmel, og livet i rød vadmel, begge frå Stoff og Stil.
Bånda er ei blanding av Husfliden, Panduro, Stoff og Stil og gamle band eg hadde liggande. Forkléet er sydd av ein gammal, brodert duk kjøpt på loppis. Duken hadde nokre små brune flekkar som eg ikkje har fått vekk, men eg tenker at det ikkje gjer så mykje: Eit kvitt forklé på barnebunadar 17.mai får raskt fleire flekkar...
Skoa ho skal bruke har vi arva av ein kollega som hadde spart dei frå sin eigen barndom.
Då ho berre har fått gutar, var Iben så heldig å få dei, og dei passer perfekt som bunadssko til ei rød strømpebukse.
Foret inni bunaden er nok ein brodert duk frå loppis.
Ikkje at det synst når bunaden er på, men eg synst det er litt stas med slike små "hemmelegheiter", som berre kjem fram når plagget ikkje er påkledd nokon.
Så er altså Iben klar for nasjonaldagen. Og mine eigne førebuingar til påkledning 17.mai?
Skjorta må strykast, bunaden prøvast på igjen (litt seint kvelden før?), sølv må finnast fram og kanskje pussast og sko må lokaliserast blant flyttekassar frå Oslo. Ikkje heilt i boks, med andre ord.
Eg trudde heilt ærleg eg kunne gi opp tanken på å kle meg i bunad i år, sidan eg trass alt er gravid i sjette månad. Men då eg prøvde på bunaden for nokre veker sidan, kunne eg til mi store forbausing konstatere at den gjekk på. Trang var den, riktignok, men på gjekk den!
No skal det seiast at eg har ein Sunnfjordbunad med høgt liv, slik at mesteparten av magen forsvinn i ein veldig vid stakk (og at knappane som held livet saman var litt vanskelege å få igjen), men eg synst likevel det var stas at eg (forhåpentlegvis) får den på meg. Kanskje på tide å sette i gang prøvinga...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tomorrow is the 17th of May, and our Constitution Day in Norway. I am just finished sewing this national costume - called 'bunad' - for Iben to wear, made from wool fabrics and old tablecloths.
Eg hadde håpa at bunaden eg sydde for to år sidan fortsatt passa, men måtte innsjå at det ikkje var tilfelle. Lovleg seint (for to veker sidan) sette eg derfor i gong med å sy ein ny. Mønsteret er sjølvteikna, og bunaden rein fantasi, men med tydeleg nasjonalromantisk inspirasjon.
Stakken er i mørkeblå vadmel, og livet i rød vadmel, begge frå Stoff og Stil.
Bånda er ei blanding av Husfliden, Panduro, Stoff og Stil og gamle band eg hadde liggande. Forkléet er sydd av ein gammal, brodert duk kjøpt på loppis. Duken hadde nokre små brune flekkar som eg ikkje har fått vekk, men eg tenker at det ikkje gjer så mykje: Eit kvitt forklé på barnebunadar 17.mai får raskt fleire flekkar...
Skoa ho skal bruke har vi arva av ein kollega som hadde spart dei frå sin eigen barndom.
Då ho berre har fått gutar, var Iben så heldig å få dei, og dei passer perfekt som bunadssko til ei rød strømpebukse.
Foret inni bunaden er nok ein brodert duk frå loppis.
Ikkje at det synst når bunaden er på, men eg synst det er litt stas med slike små "hemmelegheiter", som berre kjem fram når plagget ikkje er påkledd nokon.
Så er altså Iben klar for nasjonaldagen. Og mine eigne førebuingar til påkledning 17.mai?
Skjorta må strykast, bunaden prøvast på igjen (litt seint kvelden før?), sølv må finnast fram og kanskje pussast og sko må lokaliserast blant flyttekassar frå Oslo. Ikkje heilt i boks, med andre ord.
Eg trudde heilt ærleg eg kunne gi opp tanken på å kle meg i bunad i år, sidan eg trass alt er gravid i sjette månad. Men då eg prøvde på bunaden for nokre veker sidan, kunne eg til mi store forbausing konstatere at den gjekk på. Trang var den, riktignok, men på gjekk den!
No skal det seiast at eg har ein Sunnfjordbunad med høgt liv, slik at mesteparten av magen forsvinn i ein veldig vid stakk (og at knappane som held livet saman var litt vanskelege å få igjen), men eg synst likevel det var stas at eg (forhåpentlegvis) får den på meg. Kanskje på tide å sette i gang prøvinga...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tomorrow is the 17th of May, and our Constitution Day in Norway. I am just finished sewing this national costume - called 'bunad' - for Iben to wear, made from wool fabrics and old tablecloths.
Utrolig nydelig! Særlig at den er sydd av fine stoffer du har kjøpt på loppemarked og i dine gjemmer, ekstra kjekt at noe med andre historier kan bli til en ny historie!
SvarSlettTusen takk!
SlettSå flott stakk! Veldig fint satt sammen og moro med gjenbruk. Ha en fin dag!
SvarSlettTakk, Veronica!
SlettYou have made a beautiful job, it looks very professional. Bet she looks really cute in it.
SvarSlettThank you!
SlettKjempefin stakk! Akkurat slik jeg liker det til barn: passe blanding av fri fantasi, nasjonalromantiske assosiasjoner og gjenbruk. (Og det der med siste liten-søm kjenner jeg litt for godt igjen: Jeg satt på 16. Mai og sydde bunadskjorte til minstemor....)
SvarSlettSå hyggeleg tilbakemelding! Tusen takk!
SlettVeldig fin og godt jobba med så kort frist!
SvarSlettSelv om min Iben kan passe i en gammel Hardanger-barnebunad neste år er det så veldig kjekt å sy en selv så jeg lurer på å fortsette "tradisjonen" :)
Takk, Ingvild! Åh, det er jo veldig fint med små barn i gamle arvebunader, også!
Slett